خلیلالله خلیلی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۷
چو گم شد پرتو عشق از دل من
خدایا چیست جز غم حاصل من
سحاب عشق اگر یکدم نبارد
بسوزان خرمن آب و گل من