خلیل‌الله خلیلی » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۳

ای سرو روان بیا که دستت بوسم

لبهای ظریف می پرستت بوسم

گر من نخورم تو باده در جامم ریز

تا مست شوم دو چشم مستت بوسم