رضی‌الدین آرتیمانی » رباعیات » رباعی شماره ۱۰۰

تا کی ز جهان پرگزند اندیشی

تا چند ز جان مستمند اندیشی

این کز تو توان ستد همین کالبد است

در مزبله گو مباش چند اندیشی