رضی‌الدین آرتیمانی » رباعیات » رباعی شماره ۷۹

صد شکر که نیستم من از بی‌خبران

گه مست ز وصلم و گهی از هجران

دانشمندان تمام گریٰان بر من

خندان من دیوانه به دانشمندان