رضی‌الدین آرتیمانی » رباعیات » رباعی شماره ۵۰

تا چند دلا تیره و تارت دارند

حیرانم من، بهر چکارت دارند

مانندهٔ دزدی که کشندش بردار

سر گشته درین پای چو نارت دارند