رضی‌الدین آرتیمانی » رباعیات » رباعی شماره ۲۱

این وادی عشق طرفه شورستانی است

غافل منشین که خوش حضورستانی است

هر دل که در او مهر بتی چهره فروخت

هر جا برود، چراغ گورستانی است