سعدی » گلستان » باب هشتم در آداب صحبت » حکمت شمارهٔ ۸۵

دروغ گفتن، به ضربتِ لازم مانَد که اگر نیز جراحت درست شود، نشان بمانَد. چون برادران یوسف که به دروغی موسوم شدند نیز به راست گفتن ایشان اعتماد نماند. قالَ بَل سَوَّلَت لَکُم اَنفُسُکُم اَمرا.

یکی را که عادت بود راستی

خطایی رود در گذارند از او

و گر ناموَر شد به قول دروغ

دگر راست باور ندارند از او