سعدی » گلستان » باب هشتم در آداب صحبت » حکمت شمارهٔ ۵۵

دوستی را که به عمری فرا چنگ آرند، نشاید که به یک دم بیازارند.

سنگی به چند سال شود لعل پاره‌ای

زنهار تا به یک نفسش نشکنی به سنگ