مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۵۶

توبه نکنم هرگز زین جرم که من دارم

زان کس که کند توبه زین واقعه بیزارم

مجنون ز غم لیلی چون توبه نکرد ای جان

صد لیلی و صد مجنون درجست در اسرارم

بس بی‌سر و پا عشقی که عاشق و معشوقم

هم زارم و بیمارم هم صحت بیمارم

اندیشه پرنده زین سوخته پر گشته

که من قفس تنگم که جعفر طیارم