اقبال لاهوری » ارمغان حجاز » بخش ۲۰۰ - می روشن ز تاک من فرو ریخت

می روشن ز تاک من فرو ریخت

خوشا مردی که در دامانمویخت

نصیب ازتشی دارم که اول

سنائی از دل رومی برانگیخت