مرغ خونین ترانه را مانم
صید بی‌آب و دانه را مانم
آتشینم ولیک بی‌اثرم
ناله عاشقانه را مانم
نه سرانجامی و نه آرامی
مرغ بی‌آشیانه را مانم
هدف تیر فتنه‌ام همه عمر
پای بر جا نشانه را مانم
با کسم در زمانه الفت نیست
که نه اهل زمانه را مانم
خاکساری بلند قدرم کرد
خاک آن آستانه را مانم
بگذرم زین کبود خیمه رهی
تیر آه شبانه را مانم