سلمان ساوجی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۷

گل بین که دریدند همه پیرهنش

کردند برهنه بر سر انجمنش

در چوب شکافتند همه پیرهنش

کردند به صد پاره میان چمنش