سلمان ساوجی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۲

در معرض رویت قمر آمد بشکست

در رشته لعلت شکر آمد به شکست

موی تو ز بالا به قفا باز افتاد

ناگاه سرش بر کمر آمد به شکست