سلمان ساوجی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۹

ای دیده پی بلای دل می‌پوئی

در آب بلای دل، بلا می‌جوئی

خواهی که به اشک دیده دل پاک کنی

سودت ندهد که خون به خون می‌شوئی