سلمان ساوجی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷

در رشته دندان تو ای غیرت مه

دردی اگر از دود دلی گشت سیه

از جوهر حسن تو نشد هیچ تبه

آراسته شد رشته درت به شبه