سلمان ساوجی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸

درد آمد و گرد من ز هر سو بنشست

گه بر سرو چشم و گاه بر رو بنشست

چون دولت کار او به پایان برسید

آمد به ادب به هر دو زانو بنشست