سلمان ساوجی » دیوان اشعار » قطعات » قطعه شمارهٔ ۲۶

می که نفع است درو در خوردست

گرچه بیش از همه بدنام و دنی است

خار کو ما در گلبرگ طری است

ز آنچه آزار کند سوختنی است