عطار » مختارنامه » باب پنجاهم: در ختم كتاب » شمارهٔ ۱۴

در فقر دلم عزم سیاهی دارد

قصد صفتی نامتناهی دارد

در ظلمت ازان گریخت چون مردم چشم

یعنی که بسی نور الاهی دارد