عطار » مختارنامه » باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد » شمارهٔ ۵۲

گل از پی عمری به طلب می‌آید

از پردهٔ غنچه زین سبب می‌آید

گل نیست که آن غنچه نمود از پیکان

جان است که غنچه را به لب می‌آید