عطار » مختارنامه » باب چهل و پنجم: در معانیی كه تعلق به گل دارد » شمارهٔ ۲۶

گل گفت: کسم هیچ فسون مینکند

درمان من غرقه به خون مینکند

زین پای که من بر سر آتش دارم

کس خار گلابگر برون مینکند