عطار » مختارنامه » باب چهل و چهارم: در قلندریات و خمریات » شمارهٔ ۱۶

زین دَرد که جز غصهٔ جان میندهد

جز دُردِ قلندری امان میندهد

آن آه به صدق کز قلندر خیزد

در صومعه هیچ کس نشان میندهد