عطار » مختارنامه » باب چهل و یكم: در صفت بیچارگی عاشق » شمارهٔ ۸

وقت است که بیقراری ما بینی

در عزت خویش خواری ما بینی

باری بنگر به گوشهٔ چشم به ما

گر میخواهی که زاری ما بینی