عطار » مختارنامه » باب چهل و یكم: در صفت بیچارگی عاشق » شمارهٔ ۵

در عشق تو پیوسته به جان می‌گردم

چون شیفتگان گِردِ جهان می‌گردم

بر خاک نشسته اشک خون می‌ریزم

پس نعره‌زنان در آن میان می‌گردم