عطار » مختارنامه » باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق » شمارهٔ ۶۷

گر کشته شوم کشته به نامِ تو شوم

ور بندهٔ کس شوم غلام تو شوم

چون دست به دامِ زلفِ تو مینرسد

هم آن بهتر که صیدِ دامِ تو شوم