عطار » مختارنامه » باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق » شمارهٔ ۲۸

گاهی ز سرِ زلفِ سیاهت ترسم

گاهی ز کمین گاهِ کلاهت ترسم

گفتی: «به نهان بر تو آیم، یک شب»

از روشنی روی چو ماهت ترسم