عطار » مختارنامه » باب سی و دوم: در شكایت كردن از معشوق » شمارهٔ ۲۴

بس طیره بماندم ز طنّازی تو

بس سخت فتادم از سرافرازی تو

تا کی باشیم همچو طفلان شب و روز

نظارگیان بوالعجب بازی تو