عطار » مختارنامه » باب سی و دوم: در شكایت كردن از معشوق » شمارهٔ ۱

نه همچو منت به مهر یاری خیزد

نه نیز چو من به روزگاری خیزد

من خاک تو و تو میدهی بر بادم

ترسم که میان ما غباری خیزد