عطار » مختارنامه » باب سی‌ام: در فراغت نمودن از معشوق » شمارهٔ ۹

تشنه بکشد مرا و آبم ندهد

مخمور خودم کند شرابم ندهد

چندانکه بگویمش یکی ننیوشد

چندانکه بخوانمش جوابم ندهد