عطار » مختارنامه » باب سی‌ام: در فراغت نمودن از معشوق » شمارهٔ ۱

از بس که امید و بیم میبینم من

از هر دو دلی دو نیم میبینم من

چندان که به سِرِّ کار در مینگرم

استغنائی عظیم میبینم من