عطار » مختارنامه » باب بیست و نهم: در شوق نمودن معشوق » شمارهٔ ۲۰

در عشق تو دل زیر و زبر باید برد

ره توشهٔ تو خون جگر باید برد

گر روی به روی تو همی نتوان کرد

سر بر پایت عمر بسر باید برد