عطار » مختارنامه » باب بیست و ششم: در صفت گریستن » شمارهٔ ۴۲

اول دل من، عشق رخت در جان داشت

چون پیدا شد مینتوان پنهان داشت

آن رفت که در دیده همی گشتم اشک

کامروز به زور باز مینتوان داشت