عطار » مختارنامه » باب بیست و ششم: در صفت گریستن » شمارهٔ ۳۱

بس سیل که خاست هر نفس چشمم را

وز سر ننشست این هوس چشمم را

از بسیاری که چشم من آب بریخت

آبی بنماند پیش کس چشمم را