عطار » مختارنامه » باب بیست و ششم: در صفت گریستن » شمارهٔ ۳۰

تا کی ز تو روی بر زمین باید داشت

سوز دل وآه آتشین باید داشت

بس سیل که خاست هر نفس چشمم را

آخر ز تو چشم این چنین باید داشت