عطار » مختارنامه » باب بیست و ششم: در صفت گریستن » شمارهٔ ۲۲

تا کی ریزم ز چشمِ خون پالا اشک

بالای سرم گذشت صد بالا اشک

دردی که ز تو در دلم آرام گرفت

پرداخته کی شود به صد دریا اشک