عطار » مختارنامه » باب بیست و پنجم: در مراثی رفتگان » شمارهٔ ۴۰

زین پس ناید ز دیدگانم دیدن

بی روی تو تیره شد جهانم دیدن

جایی که تو بودهای نگه مینکنم

من جای تو بی تو چون توانم دیدن