عطار » مختارنامه » باب بیست و پنجم: در مراثی رفتگان » شمارهٔ ۳۹

بس زود به مرگ کردی آهنگ آخر

گویی رفتی هزار فرسنگ آخر

از ناز چو درجهان نمیگنجیدی

چون گنجیدی در لحد تنگ آخر