عطار » مختارنامه » باب سیزدهم: در ذمِّ مردمِ ب‍یحوصله و معانی كه تعلّق به » شمارهٔ ۳

سنگی که نه در فروغِ خور خواهد ماند

ممکن نبود که او گهر خواهد ماند

هر کو با اصل شاخ پیوسته نکرد

پیوسته شکسته شاخ، درخواهد ماند