عطار » مختارنامه » باب دوازدهم: در شكایت از نفس خود » شمارهٔ ۲۰

آنجا که فنا‌ی نامدار‌ان باید

بر باقی نفس‌، تیر ِ باران باید

یک ذرّه گرت منی بود، دوزخ تو

از هفت چه آید که هزاران باید