عطار » مختارنامه » باب دوازدهم: در شكایت از نفس خود » شمارهٔ ۱۳

دل را که نه دنیا و نه دین می‌بینم

با نفس پلید همنشین می‌بینم

چون شیری شد مویم و در هر بن موی

صد شیر و پلنگ در کمین می‌بینم