عطار » مختارنامه » باب هشتم: در تحریض نمودن به فنا و گم بودن در بقا » شمارهٔ ۶۲

وقتست که بیزحمت جان بنشینم

برخیزم و بی هر دو جهان بنشینم

از عالم هست و نیست آزاد آیم

وانگاه برون این و آن بنشینم