عطار » مختارنامه » باب هشتم: در تحریض نمودن به فنا و گم بودن در بقا » شمارهٔ ۵۴

بنگر که چه غم بیتو کشیدم آخر

تا نیست شدم بیارمیدم آخر

گفتی که برس تا به بر من برسی

چون در تو رسم چون برسیدم آخر