عطار » مختارنامه » باب هشتم: در تحریض نمودن به فنا و گم بودن در بقا » شمارهٔ ۴۵

در عشق تو رازی و نیاز آوردیم

چون شمع بسی سوز و گداز آوردیم

چون درد ترا نیافتم درمانی

کُلّی خود را به هیچ باز آوردیم