عطار » مختارنامه » باب هفتم: در بیان آنكه آنچه نه قدم است همه محو عدم است » شمارهٔ ۱۹

جانت به گُوِ تنی در افتاد و برفت

جمشید به گلخنی در افتاد و برفت

از مُوْت و حیات چند پرسی آخر

خورشید به روزنی در افتاد و برفت