عطار » مختارنامه » باب هفتم: در بیان آنكه آنچه نه قدم است همه محو عدم است » شمارهٔ ۱۲

چون محرم هم نفس نهای، تو چه کنی

شایستهٔ این هوس نهای، تو چه کنی

پیوسته به جنگ خویش برخاستهای

خود را،‌چو تو هیچ کس نهای، تو چه کنی