عطار » مختارنامه » باب ششم: در بیان محو شدۀ توحید و فانی در تفرید » شمارهٔ ۷۹

پیوسته حریفِ جان فزایم باید

چون گوی ز خود بیسر و پایم باید

چون من همه وقتی همه جایی باشم

ممکن نبود که هیچ جایم باید