عطار » مختارنامه » باب پنجم: در بیان توحید به زبان تفرید » شمارهٔ ۱۳

گر هست دلی، ز عشق، دیوانه به است

چه عشق کدام عشق افسانه به است

روزی دو ز خانه رخت بردیم برون

با خانه شدیم زانکه هم خانه به است