عطار » مختارنامه » باب پنجم: در بیان توحید به زبان تفرید » شمارهٔ ۳

ما را باشی بهْ که هوا را باشی

وین خلقِ ضعیفِ مبتلا را باشی

از بیخبری تو خویش رایی جمله

ما جمله ترا اگر تو ما را باشی