عطار » مختارنامه » باب اول: در توحیدِ باری عزّ شأنه » شمارهٔ ۹۸

گر من به هزار اهرمن مانم باز

به زانکه به نفس خویشتن مانم باز

از من برهان مرا که درماندهام

مگذار مرا که من به من مانم باز