عطار » مختارنامه » باب اول: در توحیدِ باری عزّ شأنه » شمارهٔ ۱۸

آنجا که تویی هیچ مبارز نرسد

پیک نظر و عقل مُجاهِز نرسد

فی الجمله، به کنه تو که کس را ره نیست

نه هیچ کسی رسید و هرگز نرسد