عطار » الهی نامه » بخش هفدهم » المقالة السابع عشر

پسر گفتش بر محبوب و معیوب

تو می‌دانی که ملکت هست مطلوب

بزرگان و حکیمان زبردست

بایشان قوت می‌جویند پیوست

نه هرگز جمع دیدم نه پریشان

که فارغ بود از درگاه ایشان